Slubny 2013 podsumowany, Nowy zaczął się na dobre, mimo to moje myśli krążą wokół lutego/marca ubiegłego roku… Mniej więcej o tej porze wspólnie z Gienasem kompletowaliśmy mapy, przewodniki, załatwialiśmy formalności związane ze szczepieniami, wizą. Nieprzespane noce, pakowany plecak… Nie do opisania uczucie… Poniższych zdjęć nie publikowałem dotąd na blogu. Niech będzie to małe dopełnienie snu…
Tak jak ruszyłem z blogiem z kopyta, tak siadłem. Jak wygląda sytuacja obecnie, widać po znacznikach dat… Fakty? Co roku o tej porze blog i ja nie przepadamy za sobą. Co zrobić gdy długość dni jest odwrotnie proporcjonalna do ilości wolnego czasu i zajętości myśli? Gdy pisanie staje się męką, a uwagę pochłaniają brrrości? Wracając…
Zawiedzeni będą Ci, którzy czekają na słowa. Kontenci, którzy omijają je w pośpiechu. Z moimi dzisiejszymi Bohaterami nie wiąże się żadna anegdota, żadna przygoda. Po prostu są. Tworzą klimat Birmy. I chwała im za to. Lapię się na tym, że siadając do kolejnej -jednej z ostatnich- paczki zdjęć, echam coraz głośniej. Tęsknię Birmo…
Pamiętam jakie wrażenie zrobiły na mnie zdjęcia rybaków z Inle Lake, które Zabora przywiózł z Birmy kilka lat temu.Wiosłujący nózią panowie w słomianych kapeluszach, łodzie – dłubanki, bambusowe kosze do łowienia ryb… Kosmos… Dziś jednak udaję się nad Inle sceptycznie nastawiony. Kolejne napotkane osoby mówią, że drogo, że komercyjnie, że nudno… Więc jesteśmy, bo być w Birmie…
Kalaw – miejsce uznawane za mekkę trekkingu w Birmie. Jednocześnie nasz pierwszy kontakt z prowincją. Samo miasteczko bardzo klimatyczne. Na wzgórzu klasztor, przy głównej ulicy sklepiki, hinduskie i nepalskie knajpy z pysznym żarełkiem, kilka rodzinnych „Guide center”… Niestety, jak się okazuje zamkniętych. Właściciele w terenie. Nie udaje nam się także znaleźć polecanego przez Bartka przewodnika…
całość bardzo fajna, jednak dla mnie osobiście magia tkwi w czarno-białych kadrach :)
oglądając zdjęcia, przeszły mnie ciarki! genialne!
Ta fotografia mi zaimponowała, wyjątkowa :D
Przyznam szczerze, że dawno nie widziałem tak ciekawych zdjęć. Na BW nie mogę się napatrzeć. Czuję jednak niedosyt, dlaczego tak mało? :)
Dzięki serdeczne za komentarze. Wpisów traktujących o Birmie jest znacznie więcej. Zapraszam do eksplorowania bloga :) Pozdrawiam.
piękne przeżycia przy oglądaniu :) pozdrawiam autora
Ja cały czas zbieram Marcin kasę na sesję u ciebie. Przyjdzie w końcu ten moment :)
Widziałam je już wiele razy, ale za każdym budzą nowe emocje. Wspaniałe!